Je një k***ë e vogël
"Je artiste, Nastya?
Apo je thjesht dado dhe tani po afrohesh me emigrantë të tjerë që punojnë në këtë lagje të bukur sikur ti?"
Të dyja.
Apo je thjesht dado dhe tani po afrohesh me emigrantë të tjerë që punojnë në këtë lagje të bukur sikur ti?"
Të dyja.


Kohët e fundit, pati një grabitje si në film në këtë zonë. Po ju tregoj atë që dëgjova nga "shefja" ime, nëna e fëmijëve për të cilët kujdesem. Ja se si ndodhi: Dy burra në një makinë me targa franceze hynë me forcë në një nga shtëpitë luksoze. Ata nuk prisnin që një vajzë adoleshente, vajza e pronarit të shtëpisë, të ishte në shtëpi. E kapën dhe e lidhën për një karrige. Ndërkohë, fqinji i tyre, i cili doli se ishte një polic vendas, dëgjoi një zhurmë të çuditshme dhe shkoi të hetonte. Dhe pavarësisht se e kishte ditë pushimi, kur pa se situata ishte serioze, vendosi të përpiqej t'i neutralizonte urgjentisht, por dështoi dhe përfundoi i lidhur pranë vajzës. Grabitësit morën kasafortën dhe ikën nga vendi i ngjarjes. Disi arritën të shpëtonin, edhe pse i ndoqën policia dhe kishte vetëm një rrugë që të çonte në fshatin Oberwile përgjatë liqenit.
Po përpiqem ta imagjinoj se si dukeshin këta grabitës nëse mund të mposhtnin një polic, sepse a keni parë ndonjëherë policë zviceranë? Të gjithë duken si aktor nga Avengers: të fryrë, të gjatë, me buzëqeshje të bardha si bora, si burra ashtu edhe gra. Do të thoja se duke i parë, imazhet tjera në kokën tuaj do të ishin pornografike. Nuk jam eksperte, për fat të keq, por a nuk është ky një komplot tipik, zjarrfikës, hidraulikë dhe sigurisht, oficerë të zbatimit të ligjit? Kështu duket pikërisht policia zvicerane. Por ndoshta ishte kështu sepse ishin dy grabitës dhe heroi ynë ishte vetëm. Ndoshta nuk e pa që kishte dy prej tyre, kapi njërin dhe pastaj papritur i doli i dyti. Apo ndoshta polici ynë ishte i moshuar? Ndoshta është shefi i policisë, në fund të fundit, është një lagje e pasur.
Do të doja ta dija se çfarë kishte në atë kasafortë. Sigurisht, mund të kërkoja informacion nëse ata arritën t'i kapnin, por çfarëdo arsye, dua të mendoj se ky film përfundoi ashtu siç mbarojnë filmat aventureskë. Për çfarëdo arsye, dua të mendoj se këta grabitës francezë janë sikur Robin Hood, por kjo është vetëm sepse e urrej punën time dhe automatikisht ndikon në të gjithë lagjen. Apo ndoshta këta djem ishin miq të kësaj vajze? Ndoshta ajo ishte e përfshirë në tërë këtë? Ndoshta ajo është ende bashkëpunëtore e tyre dhe kështu i mashtroi prindërit e saj që e privuan nga trashëgimia zvicerane, me fjalët "duhet ta njohësh jetën". Epo, atëherë do t'i sugjeroja të punonte si dado për dy fëmijë të vegjël. Atje do ta njihte jetën, do të vinte te prindërit e saj me fjalët "kishe të drejtë" dhe ata do të përqafoheshin dhe do të qanin mbi supet e njëri-tjetrit. Nuk do t'i ishte dashur të vinte në skenë një grabitje si në film.
Por dadoja e dy fëmijëve të vegjël në këtë histori jam unë, dhe unë jam tashmë afër idesë së grabitjes. Fatkeqësisht, familja për të cilën punoj nuk është aq e sofistikuar dhe sapo është zhvendosur në këtë zonë, kështu që nuk ka gjasa të ketë një kasafortë me bizhuteri të familjes. Por ata kanë një makinë kafeje të mirë, është për të ardhur keq që kafeja nuk kapërdihet gjatë ditëve të punës. Maksimumi dy filxhanë. Madje është për të ardhur keq që nuk mund të pi mjaftueshëm paraprakisht.
"test-test"
Më dëgjoni?
Përshëndetje të gjithëve në këtë shtëpi!
Tani do ta testojmë forcën e Nastyas! Duartrokitje nga kukullat prej pellushi dhe sigurisht dhelpra ime e preferuar!
Shfaqja zvarritet sepse Nastya nuk mund të provokohet (po, mirë! por unë jam aktore, mos harroni).
PO KALOJMË DREJT HISTERISË PA SHKAK
Le të numërojmë së bashku!
Një
Dy
Tre
BËRTITJEEE
Shkëlqyeshëm!
Misioni u krye!
Faleminderit të gjithëve dhe shihemi së shpejti!"
Dhe Nastya thjesht do të murmurojë me vete shprehjen "Ti kurvë e vogël", ndoshta do ta shtrëngojë nofullën edhe më shumë dhe do t'i japë vetes hapësirë për të lëshuar emocionet e saj, ndërsa mendon sa e vështirë është dhe sa ofenduese është që askush nuk i dha asaj një hapësirë të tillë.

Çdo gjë mund t'i merret një njeriu përveç një gjëje: liria e fundit njerëzore - të zgjedhë qëndrimin e vet në çdo rrethanë të caktuar, të zgjedhë rrugën e vet. Kur nuk jemi më në gjendje të ndryshojmë një situatë, jemi të sfiduar të ndryshojmë veten." Viktor E. Frankl.
Është madje e sikletshme ta citoj këtu, por në fund, gjithçka varet nga kjo. Vazhdoj të mendoj për këtë punë, për lodhjen time dhe sa shpesh mendoj se nuk kam zgjidhje tjetër. Por kjo zgjedhje e fundit nuk mund të më hiqet.
Pra, si duhet të ndihem për këtë?
A do të zgjat në këtë punë edhe për një ose dy vjet? A do të më kujtojë pastaj vajza e madhe? A do të kujtojë ajo se si bënim kurora ose si piqnim një byrek? Deri tani është e vështirë për mua të shkëputem dhe të shikoj nga jashtë. Deri tani mendoj se e gjithë kjo punë është një lojë e gjatë mbijetese. Jeta së bashku me vajzën më të madhe është bashkuar në një koalicion "le ta testojmë forcën e Nastyas" dhe ato po ia dalin shumë mirë të të them të drejtën. Por unë jam edhe Nastya-guri.
A bëhemi të fortë sepse kemi kaluar shumë dhe kemi përballuar, apo përkundrazi, a na bën gjithçka e rëndë që na është dashur të kalojmë pak më të dobët? Çfarë rezerve force dhe stabiliteti na jepet falas? Dhe meqë ra fjala, po energjia? Unë kam të njëjtat pyetje rreth energjisë. A ka ndonjë kufi? A mund ta shpenzosh të gjithën për gjëra të pakuptimta dhe ta kalosh pjesën tjetër të jetës duke u zvarritur pa forcë? Apo pyetja ime e preferuar, sa energji mund të marrësh hua nga vetja jote e ardhshme? Pastaj, kur duhet të shtrëngosh rripin dhe të mblidhesh dhe ky kapërcim vazhdon e vazhdon, dhe nuk ka fund në horizont, atëherë e vetmja gjë që mbetet është të marrësh energji dhe forcë nga vetja jote e ardhshme.
Dhe tani unë jam pikërisht ajo "vetja e ardhshme". Dhe dua ta thërras veten time të një viti më parë dhe t’i them "ti kurvë e vogël!"
MOS E BËJ
Thjesht mos e bëj
As mos mendo për këtë!
Je një kurvë e vogël
Je kurvë e vogël Nastya

